Twee hobbits op reis door kiwi-land.. Part II
Blijf op de hoogte en volg Peter en Mieke
09 Juli 2014 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Bedankt voor de leuke berichtjes op ons vorige verhaal, fijn om te weten dat jullie na 10 maanden nog steeds genieten van onze avonturen! Dit keer neem ik jullie mee naar het zuidereiland van Nieuw-Zeeland.. een wonderbaarlijk stukje aarde op deze wereldbol! We hebben in 6 weken tijd zoveel prachtige dingen meegemaakt dat het lastig wordt om alles met jullie te delen. Maar ik zal een poging doen om de meest indrukwekkende avonturen in een 'beknopte' samenvatting te stoppen.. Bij deze part two van onze hobbit movie! (Waarschuwing: alle omschrijvingen in het komende verslag zullen echter tekort schieten in vergelijking tot onze belevingswereld.)
Toen we eenmaal op het zuidereiland waren, bleken we in de staart van een storm te zijn beland. Hierdoor zijn de eerste dagen van ons verblijf letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. En als je 2 dagen in een jeep doorbrengt, kun je je wel voorstellen dat deze met het uur kleiner lijkt te worden.. Maar gelukkig zijn we elkaar nog steeds niet beu ;)! Ondanks dat we weinig te doen hadden, hebben we onze ogen uitgekeken naar overstroomde wegen, ingezakte rotsen en omgevallen bomen! Na regen komt zonneschijn dus na de storm zijn we verder gereden langs Queen Charlotte Sound. We hadden van verschillende lokalen al gehoord dat de landschappen op het zuidereiland erg dramatisch waren.. In het begin hadden we geen idee wat ze hiermee bedoelden, maar zodra we de eerste landschappen zagen werd alles duidelijk!
De nacht brengen we door naast een klein riviertje waar we op onze stoelen neerploffen met een pilsje in de hand terwijl we genieten van de omgeving; strand, zee en gigantische bergen met mist op de achtergrond.. Wat hebben we toch een zwaar leven :p!! In de tussentijd krijgen we nog bezoek van een Weka die de rest van de avond om ons heen blijft drentelen. Vervolgens rijden we via mooie omgevingen van diepe valleien, groene heuvels en enorme bergen naar het Golden Bay district. Hier maken we een wandeling bij Farewell Spit, het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Over het zand lopen we langs de zee waar het op dat moment low tide is.. We zien vogels die vissen aan het vangen zijn en poeltjes met water zover je kunt kijken. Na ongeveer 3 km over het strand te hebben gelopen moeten we de zandbank oversteken.. en aangezien deze maar een paar honderd meter breed is, leek het een makkelijke uitdaging. Maar uiteindelijk raken we verdwaald tussen de duinen, het helmgras en de kleine meertjes. Als we de overkant bereikt hebben is de windkracht enorm toegenomen waarbij we praktisch 45° kunnen gaan hangen en nog niet omvallen! Overal zien we los zand over de grond waaien en golven in de zee ruw omhoog slaan. Vervolgens lopen we tussen de schapen over rotsen en bergruggen, langs afgronden en over de groene heuvels. Aangezien het hier altijd hard waait komen we de nodige lachwekkende scheve bomen tegen, ook wel 'windswept trees' genoemd! Uiteindelijk zien we in de verte onze eindbestemming liggen, Wharariki Beach. Helaas is er één obstakel.. een brede rivier. Wij dachten even binnen 10 min om te lopen, maar dat bleek 1 uur te worden waarbij we uiteindelijk alsnog de rivier moesten oversteken haha. Maar dit was niet voor niks want bij Wharariki Beach bewonderen we het verlaten strand met de rotsen die in de zee liggen en een zeehond die op zoek is naar een rustig plaatsje in de zon. Het was een geweldige dag.. De uitzichten in het noordereiland waren al uniek maar de landschappen in het zuidereiland zijn gewoonweg magisch!!
Nu we een beetje van deze prachtige landschappen hebben geproefd, waren we hongerig naar meer dus tijd voor een wandeling in het Abel Tasman National Park. Eerst steken we de Gibbs Hill berg over vanwaar we op de top een geweldig uitzicht hebben over de baaien en de helderblauwe zee. De omgeving van de route blijft zich telkens afwisselen waarbij we het ene moment door de bossen lopen en 10 min later weer langs de kust! We maken nog een kleine omweg naar het Separation Point, waarbij we via een steile afdaling naar beneden klimmen om hier te genieten van de mooie omgeving op een groot plateau van rotsen. Van een afstandje zien we ineens een baby zeehond zwemmen.. wanneer we er een foto van willen maken blijkt het een pinguïn te zijn! Na een tijdje klimt hij met moeite op een rots om zich te drogen in de zon, prachtig!! Het mooiste is nog dat een paar meter naar links op een andere rots een zeehond ligt.. alsof we een documentaire van National Geografic bekijken! Heerlijk om te zien hoe deze dieren zich op hun gemak voelen in hun eigen leefomgeving. Het laatste deel van de wandeling komen we nog langs mooie afgelegen stranden waar verder niemand te bekennen is!
De dagen daarna rijden we via de Buller Gorge naar Hokitika. Vanuit de auto zien we de mist tussen de gorge hangen waardoor je van de bomen in de verte alleen de omtrek ziet. We maken nog een tussenstop bij de beroemde Pancake Rocks, dit zijn limestone rotsen die 30 miljoen jaar geleden zijn gevormd uit delen van skeletten en schelpen.. en waarbij het nu lijkt alsof er allemaal pannenkoeken op elkaar gestapeld zijn, heel apart maar erg mooi!! De weg naar Hokitika zetten we voort via de scenic auto route langs de westkust.. een geweldige snelweg met uitzichten over de kust en zeehonden die op rotsen liggen te zonnen. Vanwege auto pech bereiken we Hokitika met een snelheid van 40 km/h.. Maar gelukkig is alles snel verholpen na een bezoekje aan de scrapyard. In Hokitika rijden we nog langs de country side om vervolgens een korte wandeling te maken naar een prachtig turkooise rivier. In de avond sluiten we de dag af met een kleurrijke zonsondergang bij Lake Kaniere. Omdat het vaak erg lastig is om onze elektronica op te laden (vooral nu we zoveel foto's maken), brengen we de dag daarna gedeeltelijk door in een laundry shop. Ook handig want dan kunnen we in de tussentijd meteen onze kleding wassen, zeker geen overbodige luxe!
Nu we Westland gezien hebben is het tijd voor een nieuw district, Glacier Country. De weg erheen is weer heel anders dan we gewend zijn, want de bergen worden steeds hoger en na een tijdje zien we zelfs de eerste witte bergtoppen verschijnen boven de bossen. Een nadeel is echter dat dit een van de natste gebieden is ter wereld en daar hebben wij ook last van. Dus in de avond koken we tussen de buien door.. maar het voordeel is dan wel dat we regenbogen zien waar je mond van open valt!! Je kunt het geluk noemen, maar de 2 dagen erna is het in dit natte gebied helderblauw weer en dus uitstekend om de gletsjers te bekijken. Als eerste bewandelen we de Okarito Trig Walk; een klim naar een uitkijkpunt vanwaar je 300° om je heen kunt kijken. Aan de linkerkant liggen de wetlands onder een prachtig gekleurd wolkendek. Voor ons ligt de hele range van de Alpen met de ene prachtige berg na de andere.. En rechts van ons zien we een klein deel van de Franz Josef Gletsjer met daarboven de 2 grootste bergen van Nieuw-Zeeland, Mt Cook en Mt Tasman. Na deze wandeling volgt de Franz Josef Glacier Valley Walk waarbij we door een vallei met extreme watervallen tot de gletsjertong lopen en hier reusachtige ijsblokken voor onze neus zien liggen. Als laatste is de Peters Pool aan de beurt met als hoogtepunt een kleine poel water die alle bergen reflecteert waardoor we deze mooie omgeving dubbel zien! De tweede dag wacht ons een tour waarbij we de Fox gletsjer van dichtbij gaan verkennen. In onze complete uitrusting (handschoenen, muts, sokken, schoenen en pinnen voor op het ijs) lopen we door de vallei met enorme rotswanden. We steken een rivier over met een raft boot en na verloop van tijd hebben we de tong van de gletsjer bereikt! Met de pinnen onder onze schoenen kruipen we door een ijsgrot met wanden van blauw doorzichtig ijs en kleine vernauwingen naar boven.. onbeschrijfelijk om zoiets mee te maken. Uiteindelijk staan we op de gletsjer zelf waarbij we ijstunnels zien liggen, grote gevormde ijsmuren en als toppunt zien we een heel ijsblok naar beneden donderen.. een van de tekenen dat de gletsjer continu in beweging is! In de namiddag sluiten we onze gletsjer ervaringen af met een wandeling bij Lake Matheson waar we wederom verstelt staan van alle schoonheid om ons heen. We lopen langs verschillende meren die zo stil en helder zijn dat de bergen tot in de puntjes precies gereflecteerd worden! Om alle avonturen even te laten bezinken eindigen we deze dag bij Gillespies Beach. Terwijl voor ons de zon ondergaat zien we achter ons de berg range oplichten in de laatste zonnestralen waarbij de bergen ineens een roze gloed krijgen, wonderbaarlijk!!
Na Glacier Country is het tijd om verder te gaan richting Fiordland waarbij we de Haast Pass oversteken. Vanuit de auto zien we aan beide kanten van de weg enorme bergen en meren opdoemen met bomen en graslanden. Het unieke hiervan is echter dat het herfst is waardoor de bomen prachtige kleuren hebben. Alles wat je je bij de herfst kúnt bedenken is te zien.. oranje, rood, geel, groen en soms lijkt het zelfs paars. Wat een omgeving, het lijkt wel alsof we door een filmset rijden! Na een korte wandeling door het stadje Arrowtown besluiten we verder te rijden naar Glenorchy, waar we een 1-daagse wandeling gaan maken bij de Routeburn Track. Het eerste deel van de wandeling is vooral door het bos waarbij we rivieren passeren met grote rotsen en watervallen. Voordat we de top van de berg bereiken passeren we nog een aantal landslide areas vanwaar we geweldige uitzichten hebben over het grote geheel; in de verte zien we besneeuwde bergtoppen met de zon, daarvoor liggen groene bergen die bedekt zijn met mistwolken en beneden zien we een grote open vlakte waar een rivier doorheen stroomt. Langs prachtige watervallen klimmen we nog een stuk verder om uiteindelijk op een punt te komen waar de uitzichten adembenemend zijn.
We zetten onze tocht voort naar Te Anau waar we overal eindeloze bergen om ons heen zien liggen. Vanuit Te Anau willen we de Great Walk bij de Milford Track gaan wandelen; 3 dagen door totale wildernis. De komende dagen blijkt het echter te gaan regenen wat ons de kans geeft om alles rustig te regelen. Het hoogseizoen is voorbij dus hebben we een satelliet telefoon nodig ivm noodgevallen, hutpassen om te kunnen overnachten en natuurlijk genoeg eten wat makkelijk klaar te maken is (soep en noodles). Na 3 dagen regen vonden de regengoden het wel welletjes en kwam de zon weer tevoorschijn.. tijd dus om onze spullen te pakken (slaap spullen, eten, kookstel, kleding) en te beginnen aan de 'finest walk in the world'! Zodra we de tassen hadden ingepakt waren ze iets zwaarder dan verwacht (rond de 10 kg), vooral met het idee dat we nog 54 km voor de boeg hebben.. maar wie mooie dingen wil zien moet pijn lijden.
Na een boottocht kon de trip beginnen waarbij we eerst door de bossen lopen om uiteindelijk in een prachtige vallei te belanden. En jawel, jullie hadden het vast niet verwacht maar de landschappen waren weer om van te smullen!! Hoe verder we de vallei inliepen, hoe hoger en steiler de kliffen om ons heen werden.. met op praktisch elke 50 meter breedte van de kliffen een waterval! Het weer zit ook mee want sommige bergtoppen liggen in de mist terwijl in de verte de lucht helemaal blauw is.. een prachtig contrast! We komen haast niet uitgekeken waardoor we om de paar meter weer even stoppen om te genieten (mede vanwege de zware bagage die na ongeveer 18 km met de stap zwaarder lijkt te worden). Als we na een overweldigende maar vermoeiende dag de hut bereiken nestelen we ons op twee bedden van stro.. maar geen probleem want slapen zullen we toch wel. Nog even naar de wc die 50 meter verderop is gebouwd en waar meer dode vliegen liggen (vanwege de stank) dan er ooit mensen op gezeten hebben! Maar we kunnen ook niet al te veel verwachten van een wc in de wildernis. Dus adem in.. Plassen.. En adem uit! Dag twee is aangebroken waarbij we een hoogte zullen bereiken van 1100 meter. Mentaal zijn we goed voorbereid maar lichamelijk lopen we er bij alsof we een rollator kunnen gebruiken. Er is echter geen tijd voor geklaag want het beloofd een geweldige dag te worden. Via de bossen en door de mist klauteren we stapsgewijs steeds een stukje hoger waarbij we af en toe geweldige uitzichten hebben over de bergen. De nodige zijtrekkingen brengen ons over board walks door grote open vlakten waarbij we omringt worden door enorme velden met mossen. Tijdens een korte pauze worden we vergezeld door 2 berg papegaaien die steeds een stapje dichterbij komen wanneer wij even niet kijken.. totdat ze na 5 min ineens recht voor onze neus staan! We lopen verder en na een tijdje bevinden we ons boven de boomgrens waar het landschap vooral bedekt is met stenen en droog gras. Uiteindelijk bereiken we het hoogste punt van de bergpas.. je zou zeggen, geweldige uitzichten ware het niet dat er overal dichte mist hangt! Vanwege de wind trekt de mist na een tijdje gelukkig weg en wordt er plaats gemaakt voor blauwe lucht. Zo bijzonder om het ene moment geen idee te hebben waar je bent en het volgende moment een overweldigend uitzicht te hebben over 2 valleien. De ene vallei helemaal helder waarbij we tot in de verte het prachtige Fiordland kunnen zien.. en bij de andere vallei staan we boven de mist waardoor we de range aan bergtoppen zien opdoemen uit het niks. Via een steil pad lopen we naar beneden de vallei in om hier nog stil te staan bij een uniek natuur wonder.. van een afstandje zien we namelijk de mist over de bergpas heen stromen!! Als laatste maken we nog een zijtrekking naar de hoogste waterval (580 meter) van Nieuw-Zeeland, ook weer erg indrukwekkend. De laatste dag is aangebroken.. wederom zijn we mentaal helemaal voorbereid maar lichamelijk zou een scootmobiel vandaag wel van pas komen. Maar gelukkig maakt de omgeving alles meteen weer goed. Na 33,5 mile hebben we ons doel bereikt en worden we met een kleine speedboot terug naar het vasteland gebracht! Het waren 3 TOP-dagen.. Maar 's avonds zijn we stiekem wel weer blij om in ons vertrouwde huis op wielen te slapen ipv op een bed van stro.
Nu we de Milford Sound per voet hebben ontdekt, vonden we dat het de dag erna tijd was voor een rustige cruise door de Doubtful Sound.. een deel van Fiordland dat verder richting de zee ligt. We varen verschillende inhammen in waar we alleen maar onaangetaste bergen om ons heen zien en wildernis.. alsof we in niemandsland terecht zijn gekomen! De motor van de boot wordt uitgezet waarna iedereen even stil moet zijn zodat we allemaal kunnen genieten van de rust in dit gebied.. niet te geloven dat er nog zulke stukken ongerepte natuur bestaan! Blijkbaar zijn wij niet de enige die het hier mooi vinden want tijdens de cruise zien we pinguïns, een hele troep zeehonden en in de verte een dolfijn. Er staat ons nog één ding te doen voordat we Fiordland verlaten, een Glowworm Cave bezoeken. In een boot worden we door de grot gevaren waar het pikkedonker is. Het lijkt echter net alsof we in een magisch sterrenstelsel zijn beland want overal hangen plakkaten met lichtgevende glowwormen.. Alsof iedere groep een eigen universum uitbeeld. Het was schitterend!!
Dan is het tijd om verder te rijden naar Dunedin waarbij we in de tussentijd door het Southland district rijden. De groene heuvels vliegen weer voorbij waarbij de donkergroene bomen mooi afsteken tegen de lichtgroene graslanden.. en waar de schapen als witte puntjes verspreid over de omgeving staan. Haha nee, dit uitzicht went nooit! Ook zien we vanwege een aantal regenbuien de nodige regenbogen.. Ze zeggen wel eens dat je de schat aan de uiteinden van een regenboog niet kunt vinden maar in Nieuw-Zeeland is dit een ander verhaal! Verder staat het Southland district bekend om de mooie baaien, prachtige vuurtorens en het unieke wildlife. Zo spotten we op één strand in de avond de yellow-eyed pinguïns die hier het land op komen waggelen om te overnachten, terwijl we in de ochtend 's werelds kleinste dolfijnen voorbij zien zwemmen.. de unieke Hector dolphins. Wat is het heerlijk om deze exotische dieren van zo dichtbij te mogen bewonderen!! En nu we toch bezig zijn; we hebben ook zeeleeuwen gezien, zeehonden, kolonies prachtige vogels en.. nog meer pinguïns! Eenmaal in Dunedin lopen we een rondje door de oude stad en bezoeken we de steilste straat ter wereld (Baldwin Street) met een gradiënt van 1:2,86. Onze auto rijdt weer als gesmeerd maar dit is toch iets teveel van het goede dus draaien we ons na een aantal foto's verstandig om. In de ochtend brengen we een bezoek aan de Peninsula waarbij we een wandeling maken bij Allans Beach.. een wit strand met rotsen en zeeleeuwen, hoe kun je een dag nog beter beginnen?! Tijdens de terugweg naar Dunedin komen we wetlands tegen met prachtig groene planten op de oppervlakte en een laagje ochtendmist! Gedurende de dag smelt deze mist samen met het wolkendek weg door de zon waardoor er alleen maar helderblauwe lucht overblijft. We maken nog een stop bij de unieke Moeraki Boulders.. dit zijn ronde gesteente bollen die in de zee liggen en gevormd zijn door kleine stukjes schelp, fossiel en hout.
Na Dunedin is het tijd voor een wandeling rondom Mt Cook; de grootste berg van Nieuw-Zeeland en een klim van 1100 meter naar de Mueller Hut. Naarmate we met de auto verder het binnenland in rijden komt de mountain range weer tevoorschijn.. dit betekent bomen met herfstkleuren en een achtergrond van witte bergtoppen. Een schilderij is er niks bij!! Zodra we de wandelschoenen aan hebben kan de tocht beginnen. Het pad wordt echter met de seconde steiler totdat we alleen nog maar trappen aan het beklimmen zijn. Maar we zijn onze slechte conditie al snel vergeten dankzij de uitzichten over de vallei.. waarbij we in de verte verschillende meren zien liggen met helderblauw water afkomstig van gletsjers. Halverwege maken de trappen plaats voor steile rotswanden waar we de rode palen moeten volgen.. hoe je dat doet mag je zelf weten! Hoe hoger we komen, hoe meer de track bedekt is met ijs en sneeuw maar uiteindelijk weten we de bergpas te bereiken. Ineens zijn we omringt door alleen maar besneeuwde bergen, waaronder Mt Cook.. In de vallei liggen tientallen gletsjers met blauw ijs en prachtig diepe groeven, waarbij we zo nu en dan een lawine naar beneden zien/horen donderen! Nadat we de hut bereikt hebben beginnen we aan dezelfde weg terug die weer net zo adembenemend is.
Dan is het tijd om het halve zuidereiland door te crossen voor onze laatste uitstapjes in Nieuw-Zeeland, op naar Kaikoura. In Kaikoura maken we een wandeling over de Peninsula en klauteren we over rotsen waar tientallen zeehonden bij elkaar liggen.. en dan hebben we het nog niet gehad over de zeehonden die in het water zwemmen. Peter is zo enthousiast dat hij meteen het water in wil springen. Helaas had hij zijn snorkel niet mee.. en maar goed ook want zonder wetsuit zou hij na 10 min verandert zijn in een ijsklontje van 1,88 meter. De tweede dag is het tijd om tussen wilde dusky dolfijnen te zwemmen in de open zee. We trekken onze wetsuits aan (inclusief flippers, handschoenen/schoenen, snorkel en een masker) en lopen vervolgens een beetje gebrekkig naar de boot.. het zit namelijk behoorlijk ongemakkelijk en strak als je zoiets nog nooit gedragen hebt! Eenmaal op de boot genieten we van voorbij vliegende albatrossen en van zeehonden die springend voorbij zwemmen. Ineens moeten we ons allemaal klaar maken om aan de rand van de boot te gaan zitten zodat we startklaar zijn om het water in te springen. Binnen no-time zijn we omsingeld door 200 tot 300 dusky dolfijnen die vrolijk in het rond aan het springen zijn waarbij we zo nu en dan getrakteerd worden op salto's of lucht sprongen!! Maar geen tijd te verliezen dus omstebeurt laten we ons in het koude water zakken om tussen deze prachtige dieren te zwemmen. Ze waren echt overal.. om ons heen, onder ons door en sommige springen zelfs over je heen! Bovendien zijn ze nog doller op je als je geluiden maakt en rondjes draait.. want dan beginnen zij ook rondjes om jou heen te zwemmen. Het is eigenlijk onbeschrijfelijk om te verwoorden hoe dit voelt!! In ieder geval een van de gelukkigste momenten van ons leven. Na 2 uur in het water te hebben gelegen (waarbij je de kou niet eens meer voelt vanwege de adrenaline) was het tijd om weer terug te gaan. In de namiddag rijden we langs de kust waar we een zeehonden pup zien drinken bij zijn mama, hoe uniek is dat! Om nog eens te bevestigen dat Kaikoura het mooiste dorpje op aarde is, maken we een stop bij Ohau Stream. Dit is een rivier tussen de bossen die begint bij een waterval.. en in de kleine waterpoel voor deze waterval zwemmen tientallen zeehonden pups rond. Dit doen ze om te leren zwemmen terwijl hun mama's aan het jagen zijn. Zooo bijzonder, haha helemaal als je ziet hoe ze omhoog springen en kunstjes uitvoeren.. De ene nog blijer dan de andere, het is net een kindercrèche! Sommige zijn zo nieuwschierig dat ze tot een paar meter van ons vandaan komen staan om ons aan te gapen met hun grote ronde ogen, enorm schattig!! De laatste dag in Kaikoura gaan we walvissen spotten. Omdat de walvissen een echo uitzenden kan de kapitein deze signalen opvangen met een sonar systeem. En het werkt ook nog want na een paar minuten zien we in de verte een sperm whale omhoog komen.. We varen snel dichterbij zodat we 1/3 van de lengte van de walvis kunnen aanschouwen, wat een joekel!! Ook de manier van adem halen is indrukwekkend, om de zoveel seconden blaast hij een hele fontein water omhoog. Na een aantal minuten zien we de rug omhoog komen waarna de staart in een mooie sierlijke beweging volgt.. en weg is hij, geweldig!! Vanavond wordt waarschijnlijk de laatste nacht in onze vertrouwde jeep.. Dus genieten we nog extra lang van de sterrenhemel waarbij we plotseling een vallende ster zien.. Jammer alleen dat we niks meer te wensen hebben.
Dan is het alweer tijd voor de eindbestemming, Christchurch. Hier hebben we een afspraak staan met een eventuele koper voor onze auto.. En binnen exact 2 uur staan we op straat en hebben we met pijn in ons hart afscheid genomen van de auto die ons de afgelopen 9 weken naar de meest prachtige plaatsen in Nieuw-Zeeland heeft gebracht. Helaas is het na 4 dagen Christchurch ook tijd om afscheid te nemen van dit magische land. Maar één ding is zeker.. in de afgelopen 9 weken hebben wij weer een nieuwe schat ontdekt op de landkaart van deze wereldbol!
Bedankt voor het lezen en voor de tijd.. Haha het was geen kort verhaal dit keer! De bijpassende foto's kunnen jullie zien op de volgende link.
https://drive.google.com/folderview?id=0B8d_ruswjUo8WkdULXFkQl9IM1k&usp=sharing
Liefs Peter en Mieke
-
09 Juli 2014 - 17:25
Hanny:
Wat een geweldig verhaal weer! Het is zo mooi om te lezen dat jullie zo genieten van jullie reis. Jullie hebben natuurlijk al zoveel gezien de afgelopen maanden en nog steeds genieten jullie van al die nieuwe indrukken. Het klinkt alsof jullie nóg wel een jaar zouden kunnen reizen. Blijf genieten!
Groetjes, Hanny -
09 Juli 2014 - 21:23
Ida:
Wauw zeg!! Wat weer een geweldig verhaal! Ik heb er even tijd voor uitgetrokken maar dat was het wederom meer dan waard!! Ik kan de foto's helaas nog niet openen maar ben echt heel benieuwd -
09 Juli 2014 - 21:30
Ida:
Er gebeurde iets vreemds met wifi dus nu is een deel van mijn tekst weg. Maar geniet samen nog van een hele mooie tijd in Indonesie, heel veel liefs van mij! -
10 Juli 2014 - 08:22
Nelleke:
Ik heb het net uitgeprint zodat we het vanavond lekker op ons gemak kunnen lezen. Ik verheug me er al op en ook Huub kan er ontzettend van genieten. Ga zo door. Groetjes en we wensen jullie nog heel veel mooie avonturen. Nelleke en Huub. -
10 Juli 2014 - 08:58
Marleen:
Ha lieve Peter en Mieke,
We vroegen ons al af "waar zijn ze...?!", op een heel mooi stukje aarde... prachtig verhaal, je schrijft enorm leuk Mieke, we beleven met jullie jullie avonturen en mooie foto'. Goed toestelletje. Een beetje jaloersmakend is het natuurlijk wel. Nee hoor, het is fantastisch om te zien wat voor moois jullie allemaal beleven en hoe indrukwekkend Nieuw-Zeeland ook weer is. Er zit niets anders op dan ook een keer die kant op te gaan, mogen jullie op Bijke passen. Lijkt ons een goed plan. Wij hebben ook groen gras, vogels, schapen, koeien en regenbogen, welliswaar met een iets minder mooie achtergrond, maar ach. Het gaat om de beleving ;).
Overigens koekjes, snoep, chocolade, chips en deo hebben we ook.
Geniet er nog van. Stiekem zitten op we ons al wel te verheugen op jullie terugkomst. Ppssssstttt... nog niet aan denken. Het volgende avontuur staat voor de deur.
Liefs,
Leon en Marleen
-
10 Juli 2014 - 19:45
Petra:
Wat een geweldige reis. Dat zou eigenlijk iedereen na zijn studie mee moeten kunnen maken.
Geniet verder van alle ervaringen die jullie de komende tijd nog opdoen.
Heel veel succes en plezier nog.
Groet Petra en ik denk ook van Henk -
10 Juli 2014 - 22:09
Jeanne:
Hoi Mieke en Peter,
Wat vliegt de tijd.
Heb wederom genoten van jullie verhaal.
Komen wel bekende dingen tegen die Emmy en Richard ook gezien
hebben.Is leuk.
Zijn jullie wandelschoenen nog heel na al die tochten?
Deze belevenissen vergeten jullie nooit.
Geniet nog van de mooie tijd.
Heel veel groetjes van iedereen.
-
10 Juli 2014 - 22:48
Tiny:
Hallo Hobbits, schitterend zeg daar aan de andere kant van de aardbol!! Wel goed blijven eten want het lijkt wel of jullie wat kilo's kwijt zijn....Als we hier zo de foto's bekijken dan zouden jullie misschien straks wel bij National Geografic kunnen gaan werken. Heel veel plezier op Bali en we wachten rustig de verhalen van Australië af!!
Liefs van ons allemaal....
-
12 Juli 2014 - 20:48
Esther:
Hoi lieve ontdekkingsreizigers!
Een lang verhaal vraagt om een lange reactie :p
Jullie verhaal en de foto's waren het wachten meer dan waard!!
Echt bijzonder om weer te lezen wat jullie allemaal gezien en beleefd hebben.
De natuur, bergen, gletsjers, watervallen, mist, wolken, regen, zonnestralen, regenbogen:
het klinkt soms als een spookachtige omgeving maar tegelijk is het ook een sprookje,
gewoonweg magisch omschreven!
En dan nog alle dieren die jullie hebben mogen ontmoeten onderweg.
Vooral het zwemmen met dolfijnen vond ik indrukwekkend om te lezen!
Logisch dat het even zeer doet om afscheid te nemen van de auto
die jullie veilig heeft rondgetoerd door dit betoverende land!
Op naar het volgende avontuurlijke verhaal, ik verheug me er al op!
Maar ik betwijfel of dit verhaal te overtreffen valt ;) haha
Veel plezier weer samen!!
Liefs en een dikke kus, Esther
PS: volgens mij is het prima gesteld met jullie conditie hoor,
anders hadden jullie al die wandelingen, zwemtochten en klimmomenten
niet kunnen voltooien de afgelopen 10 maanden ;)
-
13 Juli 2014 - 10:24
Fia:
Hey liefurds,
sow wat een mooi verhaal. Heeft me even tijd gekost om het te lezen maar dik de moeite waard.
wat geweldig dat jullie die beesten allemaal.zien en er zelfs mee gezwommen hebben.
heel biizonder.
nog lekker genieten samen.
dikke kuz -
16 Juli 2014 - 03:08
Helma:
Oh mijn god! Wat een prachtig verhaal, echt kippenvel. Ik denk evengoed dat woorden te kort zijn geschoten om daadwerkelijk te omschrijven hoe prachtig alles is!
Echt super om te lezen, bedankt dat jullie het met ons willen delen.
En bij mij schieten woorden nu ook te kort, ik ben even sprakeloos. En jaloers!!
Lekker genieten nog van jullie laatste 2 maanden, maar ik heb er alle vertrouwen dat jullie dat wel gaan doen :)
Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley