Twee hobbits op reis door kiwi-land.. Part I

Hallo allemaal!!

De afgelopen 2 maanden waren we iets te druk bezig met genieten dus vandaar dat dit jaloers-makende verhaal even op zich heeft laten wachten! Dit keer nemen we jullie mee in onze avontuurlijke ervaringen in een omgeving die je versteld doet staan. Nieuw-Zeeland, ook wel het land van de kiwi genoemd (kleine landvogel), staat natuurlijk bekend om de mooie gevarieerde landschappen.. maar in werkelijkheid is er veel meer dan dat! Omdat we beide eilanden van Nieuw-Zeeland zijn door gecrossed en we jullie het hoofd niet helemaal op hol willen doen slaan, zullen we jullie eerst op de hoogte brengen van het noordereiland! Dus bij deze, part one van onze eigen hobbit movie.

Het eerste wat op het programma stond toen we in Auckland arriveerden was het zoeken van een vervoersmiddel. Al snel hadden we een 4WD Mitsubishi Pajero op het oog met sunlight roof die we dan ook binnen 1,5 dag in ons bezit hadden. Nog even de nodige camping spullen kopen, een verzekering afsluiten en de reis kan beginnen!! Vanaf nu wordt het dus kamperen waarbij we elke nacht op een luchtbed slapen in onze eigen 4WD, die we hoofdzakelijk parkeren op DOC sites.. dit zijn kampeerplaatsen die meestal in een prachtig stukje natuur liggen en bijna niks kosten. Bovendien kunnen we vanaf nu elke nacht volop genieten van de prachtige sterrenhemel door het raam in het dak ;). Niet alleen is het fijn om weer ons eigen stekkie te hebben, ook onze eigen westerse keuken bevalt erg goed nadat we de afgelopen 8 maanden vooral Aziatisch hebben gegeten. Hierdoor staat er voor de komende 2 maanden elke avond aardappelen, groenten en vlees op ons menu die we in weer en wind klaar maken op 2 gasstelletjes.. aangezien de auto net niet groot genoeg is om ook nog in te koken (behalve in echte noodgevallen bakken we hamburgers onder bij de voeten)!

Als eerste rijden we helemaal naar het noordelijkste puntje Cape Reinga. Met de nodige tussenstops bij mooie dorpjes en de nodige wandelingen (onder andere langs de prachtige kust bij de Bay of Islands) om onze benen te strekken, arriveren we na een aantal dagen bij Cape Reinga. Omdat we niet voor niks een 4WD hebben gekocht, scheuren we nog even over het strand bij 'Ninety Mile Beach' om vervolgens in de avond te genieten van een geweldige zonsondergang bij Spirits Bay zoals we die nog nooit eerder gezien hebben. De lucht kleurde roze, oranje en paars.. echt overweldigend! Een dag later arriveren we in National Park Waipoua Forest, wat ook wel bekend staat om de grootste Kauri bomen. Wat een gigantische reuzen, logisch dat ze deze boomsoorten proberen te beschermen. In de avond gaan we op kiwi-jacht, dit is een kleine pluizige landvogel met de omvang van een kip en een snavel van 40 cm. Nadat we 3 uur lang in de kou tussen de spinnen(webben) hebben gelopen, hebben we er eindelijk een gevonden.. maar de kiwi vindt ons duidelijk minder leuk en rent er als een malle vandoor waardoor we alleen nog zijn kont op de foto kunnen zetten!

Na een week hebben we het wel gezien in Northland en rijden we binnen een paar dagen door naar het midden van het noordereiland, Rotorua. Vanuit de auto genieten we van de overweldigende uitzichten die aan onze ogen voorbij schieten.. de uitgestrekte groene heuvels met ontelbaar wollige schapen en de schaapjes-wolken in de helderblauwe lucht. Ook hebben we nog prachtige wandelingen gemaakt waaronder een track in een oud mijngebied waarbij we met zaklampen door de mijnschachten hebben gelopen! Rotorua staat bekend om zijn vulkanische activiteit dus gaan we een kijkje nemen bij een geiser die elke dag uitbarst en waarbij het water wel 5 tot 10 meter hoog de lucht in wordt geblazen, heel indrukwekkend! Daarna is het tijd voor Wai-O-Tapu Thermal Wonderland, een prachtig geothermisch actief gebied met de meest indrukwekkende natuurverschijnselen die we ooit hebben gezien: ingezakte kraters, koude en kokende poelen van modder en water, stoomwolken en mineraal terrassen die vergelijkbaar zijn met Aziatische rijst terrassen in miniatuur vorm. Overal staan borden dat je niet van de paden mag wijken omdat de grond onstabiel is en vanwege temperaturen die kunnen oplopen tot 300°C.. Aangezien je overal stoom uit de grond ziet komen en water aan de oppervlakte ziet borrelen, blijf je graag op de paden lopen! We komen langs poelen/meren met ontelbaar veel kleuren die variëren van de rood+groene champagne poel tot het schilderspalet waarbij een groot panorama overzicht te zien is met fluoriserend geel en fel groene kleuren. De rotte-eieren-geur neem je op de koop toe als je de omgeving ziet, maar na 3 uur wandelen voelen we ons toch wel een beetje licht in ons hoofd worden. De ochtend daarna is het tijd voor wat 'lichaamsverzorging' bij Kerosene Creek.. een rivier midden in een afgelegen bos met warm stromend water, onze eigen natuurlijke hot tub die stinkt naar rotte eieren ;). Na een tijdje zien we door de stoomwolken de zonnestralen doorbreken, wauw in wat voor sprookje zijn we toch beland!

Daarna rijden we naar Taupo vanwaar we de Tongariro Crossing zullen oversteken, een gebied met drie prachtige vulkanen die nog steeds actief zijn. In de tussentijd genieten we van de mooie omgeving en hoe dichterbij we komen, hoe mooier het landschap wordt.. want over uitgestrekte graslanden zien we in de verte deze drie gigantische uitstulpingen opdoemen, onbeschrijfelijk! De dag erna staan we vroeg op aangezien we 8 wandel-uren en 23 km voor de boeg hebben. Tijdens het eerste deel lopen we door brede velden met hier en daar een bolletje gras en een rivier terwijl de vulkanen om ons heen groter worden.. waaronder de beroemde Mount Ngauruhoe (ook wel bekend als Mount Doom van Lord of the Rings). Niet te beschrijven hoe klein je je voelt tussen deze grote en actieve vulkanen. Helaas krijgt Peter pijn aan zijn knie waardoor we de zijtrekking naar de top van Mount Doom niet kunnen beklimmen.. haha maar goed dat Peter geen kwaadaardige ring bij zich droeg en het lot van de wereld niet in zijn handen lag :p! Na een tijdje naderen we een bord waar op staat aangegeven dat, wanneer het slecht weer is of er tekenen zijn dat de vulkaan uit gaat barsten, je zo snel mogelijk terug naar beneden moet.. bedankt voor de tip. Gelukkig is het helderblauw weer en zien we nog geen lava naderen dus lopen we verder. Vanaf dit punt loopt het pad steeds steiler omhoog waardoor de uitzichten met de minuut grandiozer worden. Het ene moment lopen we door het dal van een krater en het volgende moment bereiken we de bergtop Mount Tongariro. Hier worden we beloont met een uitzicht waar je u tegen zegt.. aan de ene kant een diepe vallei en aan de andere kant een bordeaux rode krater, wauw! Na deze mooie aanzichten lopen we de pas over en zien we overal stoom uit de grond komen met hiertussen Emerald Lakes, drie prachtige meren die felblauw en felgroen zijn gekleurd van alle mineralen die in de grond zitten. Na deze meren lopen we nog door een laatste krater waar de zwarte opgedroogde lava nog helemaal intact is van een vorige uitbarsting. Ook dit is wederom geweldig, haha ik kan wel uitleggen wat we precies zagen maar de foto's zeggen meer dan 1000 woorden.

Na deze intensieve wandeling van 8 uur was het tijd voor iets anders, een kano-tocht van 3 dagen door de Whanganui rivier.. op die manier kunnen onze armen het zware werk overnemen en hebben onze benen even een rustpauze. Aangezien we nogal bezweet waren van de Tongariro Crossing zou het fijn zijn om even te douchen. Helaas zijn warme douches nogal schaars in Nieuw-Zeeland (tenzij je een dure camping betaalt), dus moesten we iets anders verzinnen.. douchen in de rivier! Achteraf was het iets kouder dan gehoopt dus na een vluchtige 'duik' staan we al snel weer aan de kant met de nodige zeepresten nog in onze haren. Maar één voordeel, de dag erna kunnen we helemaal fris beginnen aan onze Whanganui Journey. Voordat we gaan varen, krijgen we nog een korte introductie over alles wat er fout kan gaan (heel stimulerend!!) en worden we met een busje naar het startpunt van onze kano tocht gebracht. Als de 5 tonnen + 2 drybags met onze camping spullen in de kano zijn vast gebonden kunnen we beginnen. Het begin van de tocht is al prachtig aangezien we meteen in het nationaal park zijn beland tussen de hoge kliffen met de bomen die hier tegenaan zijn gegroeid. Zo hier en daar stroomt een prachtige waterval en zien we een inham/grot tussen de rotsen liggen! Peter zit achterin om te sturen en ik zit voorin om alle obstakels een beetje in de gaten te houden zoals uitstekende rotsen, laag hangende of drijvende takken en draaikolkjes.. wat een teamwork ;). De eerste dag is meteen een lange tocht ondanks het feit dat we stroomafwaarts gaan, wat betekent dat we al snel verzuurde armspieren krijgen. Dus zit er niks anders op dan liedjes zingen (maar goed dat we de enige zijn op de rivier) en genieten van de prachtige omgeving zodat we niet teveel aan onze armen denken. Net voor het donker arriveren we bij de camping en kunnen we het nog net opbrengen om de tent op te zetten voordat onze armen het helemaal begeven. De tweede dag ziet er ongeveer hetzelfde uit alleen kanoën we vandaag hoofdzakelijk door de mist met af en toe een kleine regenbui. Maar we blijven positief.. want als we nu omvallen is het niet erg aangezien we toch al nat zijn ;). Bovendien zijn de watervallen extra mooi en de uitzichten erg mysterieus. Voordat we in de avond aanmeren bij de camping waar een possum ons bijna beroofd van al ons eten.. maken we nog even een tussenstop bij de 'Bridge to Nowhere', dit is een brug die midden in de jungle ligt en waarvan niemand precies weet waarom hij is gebouwd. Dan breekt dag 3 aan, de dag dat we 50% kans hebben om om te vallen. Het begint rustig maar al snel blijkt dit een stilte voor de storm want er naderen verschillende heftige stroom versnellingen. We stuiteren over de golven terwijl de ene na de andere golf de kano in spoelt waardoor we het water er af en toe uit moeten scheppen. In een volgende versnelling zien we een gele kano liggen die helemaal om een rots is geslagen.. dit waren mensen die ooit te lang hebben getwijfeld aan welke kant van de rots ze moesten varen. In de verte horen we de laatste en heftigste versnelling aankomen. We zetten ons schrap en ik pak de camera om alles vast te leggen, dit mogen we natuurlijk niet missen. Jullie zullen nu wel heel nieuwschierig zijn hoe ervaren kanoërs wij zijn geworden na 2 dagen.. dus ik zal jullie niet langer in spanning houden dat wij net op het nippertje bij de 50% hoorden die het droog hebben kunnen houden ;).. Althans wat je onder droog verstaat, want vanwege alle golven zijn we alsnog zeiknat geworden! Tegen de middag arriveren we bij het eindpunt waar we onze zomerse outfit snel omruilen voor een lange broek vanwege enorm veel 'sand flies' (kleine vliegjes die bijten en zich niet zomaar af laten schudden). We zijn weer een hele ervaring rijker: kanoën is super leuk en dan vooral in zo'n prachtige omgeving, maar 88 km in drie dagen is net iets teveel voor een groentje (volgende keer toch maar een motorbootje vragen)!

Na deze mooie tocht rijden we verder naar New Plymouth maar eerst zal ik jullie nog het een en ander vertellen over de prachtige tocht die we hebben afgelegd met de auto. De uitzichten zijn echt overweldigend, elke keer weer staan we versteld van de typisch Nieuw-Zeelandse omgeving.. mooie groene heuvels met zo hier en daar een gigantische berg die er tussenuit springt en schapen die verspreid over het landschap staan. Zo nu en dan passeren we een roofvogel die rustig op de weg zijn doodgereden prooi aan het oppeuzelen is. Maar niet alleen de natuur is mooi, ook de humor van de borden naast de weg is genieten. Om jullie een indicatie te geven: bij een tuincentrum staat een bord met "get your garden stoned" en op een gevaarlijk en glad verkeerspunt "danger (sp)ice (girls)". Halverwege deze scenic route komen we nog langs een ghost town waar de koeien-vellen over de prikkeldraden hangen, de verroeste auto's in de wei staan en de huizen verlaten zijn. Na een aantal foto's springen we snel weer de auto in, in de hoop dat hij meteen start en we niet in een typische horrorfilm zijn beland. Voordat we New Plymouth bereiken, moeten we eerst nog even Nieuw-Zeeland verlaten. We komen namelijk door het plaatsje 'Whangamomona' die zichzelf onafhankelijk heeft verklaard nadat de helft van de stad verplaatst zou worden van het Taranaki district naar het Manawatu district. Hier waren ze het echter niet mee eens waardoor ze een eigen Republiek zijn gevormd.. In de tussentijd hebben ze trouwens al 4 presidenten gehad (zie de opsomming hier beneden), haha en mochten jullie mij niet geloven dan kijk maar even op internet:
1) Ian Kjestrup (1989–1999)
After being put on the ballot without his knowledge, he became the first elected President. Served 10 years.
2) Billy Gumboot the Goat (1999–2001)
First elected animal, he won election by eating the other challengers ballots. He only survived the position 18 months when he died in active duty - weedeating on the town hillside.
3) Tai the Poodle (2003–2004)
12 months after the selection there was an assassination attempt on his life and he had to retire, due to this leaving him in a severe nervous condition. 
4) Murt "Murtle the Turtle" Kennard (2005–present)
The local garage owner fought off strong competition from former president Kjestrup and a cross-dresser called "Miriam" to become the 4th President. He was re-elected in 2009 by one vote. He was re-elected again in 2011 by a landslide.

Eenmaal in New Plymouth willen we de Taranaki vulkaan gaan beklimmen. Het weer is echter niet positief aangezien er veel mist hangt maar we beginnen evengoed met wandelen.. als het tegenvalt kunnen we ons nog altijd omdraaien. We lopen door een opgedroogde lavastroom waarbij je over allemaal stenen moet klimmen om je eigen pad te creëren. De mist is in de tussentijd nog steeds niet opgetrokken maar ondanks dat we weinig zien is de wandeling prachtig! Nadat we nog een gladde trap hebben beklommen, naderen we het laatste traject van de tocht.. de weg naar de top. Hier liggen overal losse stenen waar je in een hoek van 45° tegen op moet klauteren, wat betekent dat je 2 stappen omhoog gaat en weer 1 terug. Op een bepaald punt is de mist zo dicht getrokken dat we bijna geen hand voor ogen zien en we de afgrond bijna niet meer kunnen onderscheiden van het pad.. tijd om terug te gaan. Achteraf is dit ook een geluk geweest want aangezien we nog een halve dag over hadden, hebben we een omweg genomen waarbij we door het mooiste bos ooit zijn gelopen. Overal groeiden meerdere soorten mossen tegen de bomen, het pad was helemaal vol gegroeid met wortels en vanwege de mist leek het net alsof we in een sprookjesbos waren beland!

Voordat we de ferry naar het zuidereiland nemen, maken we nog een laatste wandeling op het zuidelijkste puntje van het noordereiland. Als we na een wederom prachtige auto tocht hier aankomen gaan we eerst de Putangirua Pinnacles bekijken, dit zijn door een rivier uitgeslepen rotsen. Daarna is het tijd voor een wandeling bij Cape Palliser waar we op de rotsen de ene zeehonden kolonie na de andere zien liggen.. wel na lang zoeken overigens aangezien ze nogal op rotsen lijken. Wat is het toch prachtig om te zien hoe deze zeehonden genieten van de zon en hoe de kleintjes met elkaar aan het stoeien zijn. Dankzij de tip van een lokale inwoner zien we na lang zoeken ook nog een dikke zeeolifant liggen die aan het stuntelen is om het water in te komen.. wat erg lastig blijkt met zoveel vetrollen haha. Jeetje, wat hebben wij toch een prachtig leven dat we zoiets geweldigs kunnen zien van zo dichtbij (aangezien de zeehonden pups nogal nieuwschierig zijn en tot een paar meter afstand naar ons komen kijken)!!

En tja, dan is het weer tijd voor een nieuwe uitdaging.. het zuidereiland. We hebben gehoord dat het zuidereiland nog mooier moet zijn dan het noorden dus we zijn erg benieuwd, want al het moois dat we tot nu toe al gezien hebben is erg lastig te overtreffen. In Wellington nemen we de ferry naar Picton. Als we bijna bij het zuidereiland aankomen lopen we nog even het dek op om te genieten van de prachtige uitzichten en van dolfijnen die voor de boot uit springen en salto's maken.. Een prachtige afsluiter voor ons eerste avontuur van Nieuw-Zeeland!!

En zoals altijd horen er natuurlijk ook foto's bij ons verhaal dus bij deze de link.. Veel plezier ermee en bedankt voor het lezen!!

https://drive.google.com/folderview?id=0B8d_ruswjUo8UUk1cENWdXlEb00&usp=sharing

Groetjes Peter en Mieke